
Wisselgeld is al jarenlang een gegeerd goed in de Casamance. Niemand lijkt er hier ooit over te beschikken. De bakker niet, de groenteman niet, zelfs de vrouw van de superette niet. Bij elke aankoop, hoe minimaal ook, hoort het spel van het wisselgeld dat begint met: Y a pas de monnaie. Zodra dat is geconstateerd begint de zoektocht. Die bestaat uit minutenlang gegraai in broekzakken of portemonneetjes, in opgevouwen plastic zakjes die verborgen zitten in kledingplooien, in handtassen of heuptasjes en wanneer het wisselgeld eindelijk tevoorschijn komt uit gaten en kieren, is er één constante: het is niet genoeg.
Om uit de impasse te geraken heb je als koper drie mogelijkheden. Eén: je zegt ‘laat maar zitten’, of, ‘geef het me een volgende keer’. Twee: je gaat akkoord met wisselgeld in natura. Bij de groenteman is dat bijvoorbeeld een banaan, of twee bananen voor wie de puf nog heeft om te pingelen. Een derde mogelijkheid is dat je blijft wachten tot de groenteman wegloopt met je biljet om wisselgeld te scoren bij de bakker aan de overkant van de straat, of bij de man die rieten mandjes voor multifunctioneel gebruik vlecht, of bij de kunstenaar die stalen gevogelte maakt voor de toeristen. Creatieve, kleurrijke vogels zijn het, in alle maten en soorten, kippen, hanen, parelhoenen, reigers, roestbestendig en krasvast, met onderdelen die uiteen kunnen worden gevezen zodat de vogels in de reiskoffer passen. Aan alles is gedacht, behalve aan wisselgeld.
Dat het spel van het wisselgeld ooit van de ene op de andere dag in de vergeetschuif zou belanden, had niemand zien aankomen.Toch is het gebeurd. Met dank aan twee sociaalvoelende, Amerikaanse IT’ers, Drew Durbin en Lincoln Quirk. Zij ontwierpen een digitale portemonnee, een e-wallet, toegankelijk voor al wie een smartphone bezit en dat is hier bijna iedereen.
Wave is de naam van de wallet.
Vol overgave wordt het systeem gepromoot. Wave-werknemers in blauwe autootjes rijden rond met megafoons en overal in het straatbeeld duikt het Wave-logo op. Een olijk wuivende pinguïn op een hemelsblauwe achtergrond. De Senegalese versie van de pinguïn draagt op zijn hoofd een mand met de ingrediënten van het nationale gerecht thiéboudienne: een vis, een aubergine, een wortel en in het gele plastic zakje zit ongetwijfeld een flinke hoeveelheid rijst.
Een golf van vernieuwing wavet door de straten op z’n Afrikaans, creatief,
enthousiast, verbindend. Er wordt gekocht en verkocht, betaald, gespaard,
overgeschreven en geleend met Wave.
Wie een bankkaart heeft, verwondert zich over de eenvoud en het gebruiksgemak
van de wallet die het geld laat stromen, rechtstreeks, veilig, eerlijk en voor
een heel fair bedrag.
Dankzij Wave en gelijkaardige e-wallets is Afrika met de snelheid van het licht
op weg naar een cashloos bestaan. Wordt het een beter bestaan, wordt welvaart eindelijk,
net als Wave, inclusief, toegankelijk voor iedereen?
Het valt te hopen. Eén ding is zeker: de dagen van het wisselgeld zijn geteld.