admin

Op het heetst van de dag staat de vrouw in het veld. Als een oranjegele vlam houdt ze de wacht. In haar handen een stok en een emmer, waarop ze slaat zodra de zwarte stippen aan de horizon vogels worden, hongerig, azend op de pas ingezaaide rijstakkers.‘De zeearm zit vol larven en insecten,’ zegt de vrouw aan haar man die zijn zaaisel komt inspecteren. Ze wijst naar een plek in de verte.De man haalt zijn schouders op. Het spreken is hem vergaan.Ksss, doet de vrouw, raagh, raagh! De zon brandt op haar hoofd, bijt in haar huid en legt een trillend waas over het land, over haar ogen en haar gedachten.Wist ze maar waarom de vogels jaar na jaar in almaar grotere aantallen terugkeren naar haar land. Wist ze dat maar. Kon iemand haar maar vertellen dat ze vanuit de Lage Landen komen aangevlogen, vanuit de streken waar hun weides […]

Aan het dorpsplein waar de pinten op het trottoir worden geschonken en gedronken, waar de kermis samen met Maria elk jaar ten hemel vaart, waar de zwaluwnesten aan de dakoversteken hangen, ben ik neergestreken. Aan het dorpsplein waar een goeiendag zuinig klinkt en een groet niet meer is dan een hint, een knikje van het hoofd en het vluchtig samenknijpen van de lippen, heb ik de eerste zomer gevierd. Een warme zomer, een lichte zomer. Links boven de velden kwam de zon op en rechts achter de kerk ging ze onder. De lange, mooie dagen maakten het wandelen heerlijk, het werken prettig en het wennen makkelijk.Samen met de zwaluwen richtte ik mijn huis in. In hun komvormige bouwsels van modder uit de rivier, speeksel en stro gedijde het leven. Ook de prefabnesten, opgehangen door de mensen van het plein, waren in trek. Meer dan dertig nesten werden dit jaar bewoond, […]

Kent u Onslow uit Keeping Up Appearances, de man in het mouwloze onderhemdje die het liefst onderuitgezakt voor de tv ligt? Als hij ’s avonds honger krijgt, vraagt hij aan zijn vrouw: ‘What’s for tea tonight, Daisy?’ Want zo vragen de Britten wat de pot schaft.Precies dat curieuze gebruik van het woord tea zorgt tot ver buiten de Britse grenzen voor verwarring. Hoe? Dat vertel ik u graag. Mijn man en ik zijn met de taxi van Pape Georges onderweg voor een rit van een goede tweehonderd kilometer, een tocht van vier uur. We rijden van de Casamance in Senegal naar Gambia, het langgerekte land dat als een tong in de Senegalese mond ligt. In de Gambiaanse hoofdstad Banjul zullen we het vliegtuig naar Brussel nemen. Naast mij in de auto zit Ousmane. Hij rijdt met ons mee naar Gambia om een maagmedicijn op te halen. De westerse medicijnen helpen niet, […]

Voor ik mijn bespreking aanvat, wil ik graag twee dingen kwijt.Hoorde u op school ooit iets over een pioniersrol van de Belgen in de ruimtevaart? Ik beken: ik niet. Hoewel ik wel meer schoolse kennis ben vergeten, onthield ik van de pioniersperiode in de ruimtevaart vooral dat alles draaide om de Amerikanen en de Russen, om Neil Armstrong, Buzz Aldrin, Laika en Joeri Gagarin.    Laat mij aansluitend ook bekentenis twee formuleren: ik lees tegenwoordig zelden non-fictie. Niet uit desinteresse, maar omdat ik tijdens het lezen meegevoerd wil worden tot op het punt waarop ik mijn omgeving vergeet. Met non-fictie overkomt me dat niet, of beter, ‘overkwam’ me dat niet. Tot nu. Tot Voorbij de maan. Waarover gaat dit boek dan precies en wat is er zo bijzonder aan?Kort gezegd gaat het over de rol van de Belgen in de geschiedenis van de ruimtevaart. Daarmee bedoel ik niet onze ruimtevaarders […]