23 november 2019
Vandaag ben ik Mira tien jaar kwijt. ’s Nachts zie ik haar in mijn dromen en vlak voor ik ontwaak, valt ze schreeuwend de diepte in. Overdag wandel ik mezelf verloren door de stad en langs het water. In het park zie ik vaak dezelfde vrouw die op een trampoline springt. Op en neer, recht en ondersteboven. Ze valt met haar haren waaierend in een streep achter haar aan, haar armen zwaaiend als uitroeptekens langs haar gezicht.Vandaag blijf ik staan, wat ik nooit eerder deed. Ik kijk.‘Hoe heet je?’ roept ze.Ik glimlach en zwijg.‘Ik ben Amy!’ De A bij hoog, de MY bij laag.Voor het eerst in jaren kijk ik naar een vrouw die Mira niet is, een vrouw die twee cola’s koopt aan de kiosk in het park. Een voor haar en een voor mij. Ze neemt me mee naar haar huis. In haar armen verdwijnen de dromen.Ik blijf […]