Een fascinatie voor vliegen en vliegtuigen, en een drang om onderweg te zijn naar elders, naar aankomen zonder te moeten blijven, brachten me op mijn achttiende naar de luchthaven van Zaventem, naar de sollicitatiedag voor airhostessen. Vol hoop begon ik aan de dag, maar al snel moest ik vaststellen dat enkele eigenschappen waar ik nooit eerder bij stil had gestaan me parten speelden: mijn lichaamslengte, mijn eenzelvigheid, en ja, het moet worden gezegd, mijn twee linkerhanden, deden me stranden bij de eerste horde. Aan het eind van de dag wist ik dat ik nooit airhostess zou worden. Ik was er niet kapot van, want er zou wel iets anders op mijn pad komen en intussen kon ik evengoed naar elders vertrekken in de boeken die ik las, in de leesmomenten waarin ik mezelf vergat. In de jaren na de afwijzing ging ik studeren en daarna begon ik te werken. Ik […]
